İFL 2024-III

21) Erdal ile Ece/Togan Gökbakar (2024): “Giriş-gelişme-sonuç” denkleminden çok durum öykülerinden oluşan bir anlatı, bir film var karşımızda. Evlilik, evli olmak üzerine çekilen bu film üç bölümden oluşuyor ve farklı durumlardaki karı koca ilişkilerini esprili bir dille ele alıyor. Muazzam bir film olduğunu söyleyemem ama izlerken eğlendiğimi de inkâr edemem.

22) Kont/Pablo Larrain (2023): Şili’de “Salvador Allende” iktidarını darbe ile yıkıp ardından da ülkeyi dikta yönetimine alan “Augusto Pinochet” üzerine bir taşlama filmi. Yönetmen, Şilili diktatörü bize bir vampir ve de şeytan olarak sunarak sembolik bir anlatımla adeta bir yargılama yapıyor. Öykümüz 18. yüzyıl Fransa’da başlayıp 21. yüzyıla ve Şili’ye kadar uzanıyor. Fransız Devrimi döneminde bir vampir olduğunu keşfeden Pinochet, o zamanlar Fransız ordusundadır ancak kendini devrimcilerden kurtarmak için ordudan kaçar. Devrimcilere karşı bitmeyen öfkesinin tohumları da burada atılır ki sonraki yıllar boyunca Haiti ve Rusya gibi ülkelerde devrimcilere karşı savaşır. En sonunda da kendini Latin Amerika’da bulup Şili ordusuna katılır ve bir anlamda kendi imparatorluğunu kurup zulüm ile yönetir. Yolsuzluk yapar, cinayet işler ve yine de yönettiği ülkeden saygı bekler. Filmin asıl öyküsü ise iktidardan düştükten sonra ve toplum nezdinde ölü kabul edilmesinin ardından karısı ve vampir uşağı ile bir adada yaşadığı dönemde geçmektedir. İhtiyar vampir ölmek isterken, karısı ısırılıp ölümsüz olmak ve 5 çocuğu da yolsuzlukla elde ettiği gizli mirasını yağlamak istemekledirler. Bu amaçla da adaya gelirler. Ayrıca peşlerinden de bir rahibeyi de adaya çekerler ki böylece aile içi çatışma hız kazanır. Elbette Pinochet’in ölmekten vazgeçmesi de bambaşka bir sorundur. Yer yer temposunun düştüğünü ve biraz fazla uzun olduğunu düşünsem de siyah beyaz çekilmesi, barındırdığı sembolik anlatım ve taşlamayla izlenmeye değer bir film olduğuna inanıyorum.

23) Hitchcock/Sacha Gervasi (2012): Hollywood’un en önemli ve “auter” denildiğinde en başta akla gelen yönetmenlerinden birisi olan “Alfred Hitchcock”un “Sapık” adlı meşhur filmini çekme sürecini anlatan bir film. Biyografik bir anlatı oluşu ve başrolde yer alan “Anthony Hopkins”in şahane performansı ile çok lezzetli bir film.

24) Çizmeli Kedi: Son Dilek/Joel Crawford & Januel P. Mercado (2023): Kesinlikle ilk “Çizmeli Kedi” filminden çok daha başarılı bir animasyon film; hem biçim hem de içerik olarak. Görüntü kalitesi açısından elbette çok daha iyi bir film ortaya koyulmuş ama öyküsü de ilk filme göre çok çok daha ilgi çekici. Üstelik karakterin orijin öyküsüne odaklanan ilk filme kıyasla daha fazla “Shrek” referansı içermesini de çok sevdim. Ayrıca “Goldilocks ve Üç Ayı” masalının karakterleri de bu filme çok başka bir soluk katmışlar, onları da çok sevdim ve sonrasında başka projelerde görmek isterim. Bu filmdeki olayımız ise sevgili kedimizin 9 canının 8 tanesini hunharca harcamış olması ve kurt görünümlü “Ölüm”ün onun peşine düşmesi şeklinde. Hayatında ilk defa içine korku salan bir düşman ile karşılaşan Çizmeli Kedi, ilk olarak çizmelerini gömmeyi seçer lakin sonrasında bir dilek yıldızını öğrenince diğer masal kahramanları ile amansız bir yarışa girerek canlarını geri kazanmak için çabalar. Çok eğlenceli, çok tempolu şahane bir film olmuş. Mutlaka tavsiye ederim.